Tot mijn schaamte moet ik concluderen dat mijn laatste post van 3 maanden geleden is. What can I say, I’ve been busy 🙂 En dat is maar goed ook want stilzitten is niet één van mijn kwaliteiten. We mogen San Diego al ruim vier maanden thuis noemen en net zoals in het echte leven hebben we ondertussen onze eigen routine gevonden.
‘Building global networks one handshake at a time’
Half november ben ik als vrijwilliger begonnen bij de San Diego Diplomacy Council (SDDC). Drie dagen per week neem ik de bus naar North Park waar ik als business development volunteer werk aan, zoals het heel geheimzinnig en heerlijk nietszeggend genoemd wordt, special projects. Nu kan ik vertellen dat de SDDC een non-profit partner is van the U.S. departement of State die het exclusieve uitvoerrecht heeft op het befaamde International Visitor Leadership Program (IVLP) maar met de uitzondering van mijn studievrienden zegt dat jullie waarschijnlijk net zo veel als het ASML pre-WIP/FAT upgrade process mij zegt (iets met eentjes en nulletjes toch? 😉 ) Gelukkig hebben ze ook een website dus mochten jullie geïnteresseerd zijn please check http://www.sandiegodiplomacy.org
Maar wat doe je dan concreet hoor ik jullie denken?! Het stond al enige tijd op mijn career to-do lijstje en ik ben erg blij dat ik de kans gekregen heb om er hier ervaring in op te doen; fundraising, grantwriting en corporate social responsibility. Of anders gezegd ik doe mijn best om het grote geld binnen te halen bij de lokale en federale overheid, private foundations en de multinationals in San Diego. Op dagelijkse basis betekent dat vooral veel voorstellen schrijven, marktonderzoek doen en onze organisatie promoten. Ironisch eigenlijk, thuis geef ik het uit en op het werk haal ik het binnen. Stephan had het waarschijnlijk graag andersom gezien 😉
Post its life lessons!
San Diego Diplomacy Council
North Park
Life at Cymer
Stephan werkt ondertussen ook hard door. Iedere ochtend om 7:07 (de uitkomst van een compromis tussen een ochtend en een avond mens, vraag maar niet naar logica) carpoolt hij samen met Bart naar het werk. De werkweek bij Cymer klinkt een beetje als een menukaart (iets wat we langzaamaan terug beginnen te zien in de pasvorm van de overhemden van de heren).
Maandag: Cake day
Dinsdag: Pauze Cafeteria Specials
Woensdag: Pretzels van Melody
Donderdag: Candy van Henri
Vrijdag: Donut day
Het argument “volgende maand wordt het rustiger” hebben Stephan en Bart nog lang vol gehouden maar daar trap ik ondertussen ook niet meer in. Het is druk én veel dat is één ding dat ik als buitenstaander zonder moeite kan concluderen. Gelukkig lijken ze er wel veel lol in te hebben en dat maakt een hoop goed. Stephan’s werkverhalen beginnen ondertussen wel een beetje eentonig te worden. Verder dan wat er in de special van de kantine zat of welk prio project er vandaag weer geëscaleerd is komt hij meestal niet. Van het woord prio is hij overigens nog steeds erg fan en het wordt dan ook meerdere malen per week gebruikt om het werken tot ’s avonds laat te rechtvaardigen. Helaas is het me tot dusver nog niet gelukt om hem in beweging te krijgen de prio sokken-horen-in-de-wasmand of de prio je-voetbalspullen-hoeven-niet-in-het-midden-van-de-woonkamer-te-staan op te pakken 😉
Afgelopen week kreeg Stephan een mooi berichtje vanuit Nederland met als afsluitende boodschap “vergeet niet dat je werkt om te leven en niet leeft om te werken”. Mooi 🙂 Ik kan alleen maar hopen dat Stephan en de rest van de heren hier af en toe bij stil staan. En daarnaast, als je overal maar prio voor blijft zetten wat heeft er dan uiteindelijk nog haast?
Charger Stephan in zijn cubical
Stephan’s werkplekje
Fancy hoor 😉
Och och och wat wordt er weer hard gewerkt…..
Tot zover de 9 tot 5 mentaliteit…
Maar uiteindelijk moet iedereen een keer slapen haha
TGIF
Het kan hier dan wel 365 dagen per jaar zonnig zijn dat betekent niet dat we hier geen dagelijkse sleur kennen. Buiten werk is de rest van onze week gevuld met magische activiteiten zoals koken, boodschappen doen, strijken en poetsen. Maar dan komt de vrijdag! Sinds we in San Diego wonen heb ik veel meer gevoel gekregen voor de term TGIF (thank god it’s Friday) want op vrijdag geven wij het startsein voor 48 uur lang doen waar je zin in hebt. Weekenden en vakanties in Amerika zijn net iets anders dan thuis. Om de een of andere reden voel je je geoorloofd om verder te reizen (alles is relatief dichtbij), meer geld uit te geven (we werken er toch hard voor) en alles te doen waar je zin in hebt (we krijgen deze kans maar één keer). Zo bedacht zo gedaan en dat heeft de afgelopen tijd geleid tot een reeks aan geweldige ervaringen. Een overzicht:
Onze kerstboom!
Voetbal, van levensbelang 😉
Amazing view!
Las Vegas!
Wie niet waagt wie niet wint!
Torrey Pines
Sinterklaas Surprise
Superbowl Sunday
Stephan en zijn collega Melody
Starbucks
Mutsenclub zit thee te leuten 😉
En het blijft niet bij 1 avond…
Schaatsen tussen de palmbomen
Op het ijs!
Olifant in het San Diego Safari Park
Hollandse lekkernijen
New York Stock Exchange
Parkeren in New York!
Onze eerste bevindingen
We gaan richting maart en dat betekent dat we bijna op 1/3 van ons expat avontuur zitten. De tijd gaat bizar snel, het voelt alsof we hier pas net aangekomen zijn en tegelijkertijd is alles al heel vertrouwd. Het expat leven is just like real life maar dan flink geüpgraded. Het lijkt alsof het ‘echte leven’ even stil staat en je een vrijkaart gekregen hebt om alles eruit te halen wat erin zit: go for whatever makes you happy.
Mijn oud stagebegeleider noemde het studentenleven altijd een fase van uitgestelde volwassenheid en zo voelt het expat leven eigenlijk ook. Doen wat gedaan moet worden en daarnaast schaamteloos genieten van alles dat het leven te bieden heeft! Ons hoor je niet klagen 🙂
See you in San Diego!
Liefs Stephan & Lieke
Stephan, Melody en Bart
Kerst in NYC 😀
De Greenpeace Rainbow Warrior in de haven
Bij het 9/11 memorial
City Hall
Mini(e)s
Stephan, Lieke en Bart
Kerstshow in de oudste Macy’s in de VS
Genieten van de frisse lucht
Liberty Bell in Philadelphia
Kerstballen in NYC!
Shoppen met Bart bij Ikea
Kerst M&M’s
Ijsje eten
On top of the world!
Ready, set, fondue!
Best cookie in New York
Happy Birthday!
Iron Mountain Trail
Frozen 😀
Fietsenstalling!
Kerst met de familie 2.0
De planning doornemen met Erwin en Randjanie 😉
Mouse ears!
Dogs…
Great birthday!!!
De Hollandse kerstboom
Jut en jul, wat schattig
Chargers!!
Lekker zitten in het Charger Stadium!
De Central Park schaatsbaan!
Beste verjaardagscadeau ooit!
De fontein bij ons appartement
Big Bang Theory taping!
San Diego IPA’s
Hahaha
Topchef!
See you in San Diego 
Blij dat jullie het zo naar je zin hebben! Wel grappig om te merken dat we het expat leven heel anders ervaren, misschien ook omdat dit m’n derde jaar expat en tweede land is, en de lol er soms dan ook wel een beetje af is, zo in m’n eentje. En het hier natuurlijk niet zo zonnig is als bij jou! Hoewel Salt Lake verder wel heel mooi is, hoor. geniet er nog van!
Super om te lezen dat jullie het zo naar je zin hebben en zoveel gave dingen doen! Jaloersmakend 😉 Geniet ervan!! X